Het ontwerp is een helder concept van twee bouwdelen gegroepeerd rond de gehandhaafde, grote kastanjeboom in het Benoordenhout, een vroeg 20e eeuwse woonwijk. Het middengebied van de schoolpleinen is helemaal open gehouden vanwege de zichtlijnen. Er is een mooie zichtlijn vanaf de Weissenbruchstraat naar de toren van de Paschaliskerk. Veranderingen in het onderwijs hebben hun weerslag gevonden in de opzet en de uitrusting van de klaslokalen.
In de Paschalisschool staat openheid voorop. Alle ruimten staan op een volstrekt transparante manier met elkaar in verband en zijn gerangschikt in twee vleugels. Op de speelplaats in het midden staat de oude kastanjeboom als levend teken van plaatsbepaling en continuïteit. Met een rustige, aangepaste materiaalkeus is zo voor vierhonderd leerlingen een veilige leeromgeving geschapen.
De aula en de centrale hal vormt het hart van de Paschalisschool. Hier komen niet alleen alle gangen en de loopbrug op uit, maar het is ook de ontmoetingsplaats voor samenkomsten.
De onderbouw en middenbouw liggen ter weerszijden van de centrale hal. De speelzaal grenst ook aan die hal, zodat er een grote ruimte voor voorstellingen van gemaakt kan worden. De bovenbouw ligt ‘wat zelfstandiger’ aan de overkant, tussen de gymzaal (met glasgevel aan het speelplein) en het kinderdagverblijf en naschoolse opvang.
De klaslokalen zijn verdeeld in twee zones voor instructie en zelfwerkzaamheid, uitbreidbaar in het ganggebied door transparante schuifpuien, ook aan de gevel. Bijzonder is het diffuserende bovenlicht in de gangwerkruimten.
De kinderopvang Jonas heeft een uitstraling die past binnen het geheel: open en toegankelijk. Cultuur en identiteit sluiten daarom nauw aan op de basisschool. In het hart van de kinderopvang ligt een patio die voor direct daglicht zorgt in de groepsruimten rondom.
Het gebouw is geïnspireerd op de omliggende architectuur van de jaren 30 met een kleurige eigentijdse toets.
