Jeddah vervolg...

3e dag in Jeddah

We krijgen iets meer vat op het ritme waarbij we tussen 9.00 's ochtends en 7uur 's avonds niks mogen eten. Wat dat betreft voelen we ons een stuk beter. Het verkeer is Jeddah is overdag heel erg rustig. Dat is te verklaren omdat het hele ritme naar de avond verschuift. Het ontbijt is 's avonds en de lunch om 2 uur 's nachts. Die slaan wij dan maar over omdat wij op onze kamer hebben ontbeten.

Gisteravond hebben we een aangepaste CEO concept powerpoint gemaakt. Die viel in goede aarde. We durven het nu wel aan om het in Nederland af te ronden. We hebben ons plan goed overeind kunnen houden omdat het een sterk concept is. Het moest alleen met meer grandeur verkocht worden. Dat geeft nog wel wat werk.

De chef van SARED, zo noemen we hem, heeft ons meegenomen naar een ziekenhuis in Jeddah waar hij de weg wel erg goed kent en de mensen ook. Hij blijkt aandeelhouder te zijn van het bijna nieuwe ziekenhuis. Met bekende elementen als de Hof, het Stilte centrum en een Laan, maar dan in carré. Je kunt er aardig goed de weg vinden omdat alles rondom de binnentuin is georganiseerd. Dat geeft heel veel licht in het gebouw en zorgt ervoor dat je je oriëntatie nooit verliest en het ziet er zeer vriendelijk uit. Doordat je in de rond gang steeds op elke verdieping naar buiten kunt kijken verlies je ook geen moment uit het oog op welke laag je bent. Van december tot en met februari kun je goed verblijven in de hof maar voor de rest van de tijd is het er snik heet en vochtig. Als je dan naar buiten stapt weet je meteen waarom het binnen zo lekker is. De ventilatoren van de airco razen er voluit en er is zoveel luchtverplaatsing dat het is alsof je op een schip in volle zee staat.

We gaan terug naar het bureau van onze partner Al Kayan. Hier likken we onze wonden, omdat we net met het beste ontwerp een grote PPS in Nederland hebben verloren; door de GPR score die laag is door een fout in het voorgeschreven computer programma en op een fietsenstalling die niet in de kelder zit maar op de begane grond. Het is niet te geloven. We proberen troost te vinden in de hoge score voor het ontwerp maar het blijft wrang.

Troost vinden we ook in een afscheidsdiner met onze immer attente Sakher en zijn vrouw. Dat laatste is bijzonder voor een zakenrelatie, maar we hebben dan ook een zeer speciale band met onze Sakher. Hij en zijn vader zorgen uitermate goed voor ons en dat is heel prettig als je ver van huis bent.

Jeddah deel 1