Wat is de vraag eigenlijk?

Er werd me net voor de nieuwjaarsbijeenkomst gevraagd; wordt het gloomy? Eerlijk
gezegd, we hebben als directieleden vorige jaar allemaal een keer flink stuk
gezeten. Soms hebben jullie dat gemerkt en soms ook niet. En toen ik stuk zat
hielpen Dorte Kristensen en Parov Stellar er me weer bovenop. En omdat het me
aan het kerstdiner doet denken begin ik niet gloomy maar met een vrolijke
noot:



Wat is de vraag?

Ik vond Youp van 't Hek sterk. Ik moest hem wel via uitzending gemist kijken, want wij hebben al maanden geen tv meer in huis en ik heb nog niet het idee dat ik wat mis. Internet gaat het winnen van de tv denk ik. Althans mijn kinderen kijken nooit tv. Je mist wel iets aan saamhorigheid; lastiger napraten als je niet allemaal hetzelfde hebt
gezien.

Wat is het waarom? Dat houdt me voortdurend bezig. Als ik het iets verder uitdiep; wat is de essentie. Ik moet hierbij denken aan een filmpje van Simon Sinek. 



Na zo'n verhaal dan heb ik het gevoel dat ik de wereld weer wat beter begrijp. Het gaat om het waarom. Hier wordt volgens mij de essentie voor bedrijven uitgelegd; wat is onze essentie dan? Voor mij is dat "better lives through better buildings" dat is waar we mee bezig zijn. 

Om er maar een paar te noemen; bij het healing environment van Meander, bij het Onderwijspark Ezinge dat bij zal dragen aan beter onderwijs en misschien zelfs wel aan de levensvatbaarheid van Meppel. En dan zag ik op twitter de meest fantastische beelden van Cultuurhuis Winschoten voorbij komen, van een uitzonderlijke schoonheid. En schoonheid is voor mij troost, maar ook een inspiratie voor cultuur. Ik denk dat je in zo'n prachtig gebouw vanzelf ook mooiere muziek maakt, of toneel speelt, of wat je daar dan ook aan creativiteit ontplooit. En zo helpt dat gebouw mensen aan een beter leven.

Net had ik het over de essentie. Wij leven nog steeds grotendeels van de architecten selecties. Het is de reden dat we er nog zijn, maar het is ook de reden dat we bijna kopje onder gaan. In ieder geval figuurlijk. Ze slopen ons. Onze energie lekt weg.

Het is onze grote wens dat we beter worden in het vinden van de essentie en zo met minder energieverlies de maximale kans creëren. Een van de sleutels daartoe is, pas
aan het wat gaan werken als het waarom duidelijk is. Eerder heeft geen zin. Dat
vraagt het lef om nog niet te produceren maar jezelf en anderen vragen te
blijven stellen. Tot je het waarom te pakken hebt. En heb je het waarom eenmaal
te pakken, dan stijgt je kans, zo is mijn overtuiging, ineens enorm. En krijg je
de essentie niet te pakken, dan kunnen we ook besluiten om de eer aan onszelf
te houden en niet in te schrijven. Maar ook dat vraagt lef. 

Nu is het gekke dat we nauwelijks hebben geleerd om vragen te stellen. We zijn gefixeerd op feiten. Mijn favoriete filosoof Bas Haring zegt er het volgende over:



En eigenlijk hoort het allemaal bij opmerkzaamheid. Kijken wat de kansen zijn, kijken wat er klopt en wat er niet klopt. Stel je voor dat we vorig jaar 2 of 3 acquisitiepogingen niet hadden hoeven doen, wat had dat een rust gegeven. Tijd om ons werk beter te doen, tijd voor de kwaliteit van het leven. Tijd om te genieten en om plezier te
hebben.

Veel vragen stellen en wachten met oordelen, zo kunnen we trefzekerder worden. Opmerkzaamheid dus, goed kijken en pas aan het werk als het waarom duidelijk is.

Dat kijken ook weer tot plezier kan leiden, laat dit laatste filmpje zien volgens mij:


Ik wens ons succes en tijd voor elkaar in 2015.